Οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις σχετικά με την εισαγωγή της διαμεσολάβησης ως υποχρεωτικό προστάδιο σε σειρά υποθέσεων, μας έχουν οδηγήσει, είτε βρισκόμαστε στη θέση του διαμεσολαβητή είτε στη θέση του δικηγόρου, να εξετάσουμε με προσοχή τους τρόπους συνεργασίας μας στα πλαίσια της διαμεσολάβησης.
Δεν χωρεί αμφισβήτηση ότι στη διαμεσολάβηση, κύριο ρόλο στη λήψη αποφάσεων και στην τελική επίτευξη συμφωνίας διαδραματίζουν τα μέρη, με την βοήθεια του διαμεσολαβητή. Όμως, σε όλη την διαδικασία, ο ρόλος του δικηγόρου είναι κομβικός, ειδικά στις περιπτώσεις που ο δικηγόρος αποτελεί δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ του πελάτη του και του διαμεσολαβητή.
Ο δικηγόρος συμβουλεύει τον πελάτη του και τον βοηθάει στην επιλογή του διαμεσολαβητή. Επίσης συμμετέχει σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, εξηγεί στον πελάτη του με κατανοητό τρόπο τι σημαίνουν οι προτάσεις του άλλου μέρους και ποιες συνέπειες ενδέχεται να έχει γι’ αυτόν η επίτευξη συμφωνίας ή η συνέχιση της αντιδικίας, συντάσσει με τη συνεργασία του άλλου δικηγόρου το πρακτικό διαμεσολάβησης.
Η συμμετοχή σε αυτή τη διαδικασία απαιτεί βέβαια μια διαφορετική στάση εκ μέρους του δικηγόρου, αφού καλείται να συμμετέχει σε μια κατά βάση, συνεργατική διαδικασία, οι κανόνες της οποίας βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τους κανόνες της αίθουσας του δικαστηρίου, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι δικονομικοί κανόνες, οι μάρτυρες, τα έγγραφα, τα τεκμήρια και οι αποδείξεις.
Επίσης, συχνά, στη διαδικασία της διαμεσολάβησης έρχονται στο προσκήνιο έντονα συναισθήματα μεταξύ των μερών, τα οποία δεν αναδεικνύονται ποτέ κατά τη διάρκεια μιας δικαστικής διαμάχης και τα οποία κάποιοι δικηγόροι, ενδέχεται να μην νιώθουν προετοιμασμένοι να τα διαχειριστούν. Στο ζήτημα ακριβώς αυτό, λειτουργεί αποτελεσματικά ο ρόλος του διαμεσολαβητή που διευκολύνει την επικοινωνία των μερών και διαχειρίζεται τα συναισθήματά τους, ώστε αυτά να μην εμποδίσουν την επίτευξη της συμφωνίας.
Είναι γνωστό σε όλους, από την πείρα ζωής μας, ότι απαραίτητα στοιχεία για κάθε επιτυχημένη μορφή συνεργασίας είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Έτσι ο διαμεσολαβητής, ο οποίος στη διαμεσολάβηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη του και να αντιμετωπίζει ως σημαντικό πρόσωπο τον κάθε συμμετέχοντα, οφείλει να σέβεται το ρόλο του δικηγόρου και την συνεισφορά του στην επίλυση της υπόθεσης και να εκφράζει αυτό το σεβασμό με τα λόγια και τις πράξεις του, χωρίς να παρεμβαίνει, ακόμα κι αν ο ίδιος έχει την ιδιότητα του δικηγόρου, στα νομικά ζητήματα, ούτε να παρέχει νομικές συμβουλές. Αντίστοιχα ο δικηγόρος πρέπει να προτείνει στον πελάτη του και να συνεργαστεί μαζί του για την επιλογή του διαμεσολαβητή, ώστε αυτός να είναι το τρίτο, ουδέτερο και αμερόληπτο πρόσωπο στο οποίο μπορούν να εμπιστευθούν την προσπάθεια για την επίλυση της υπόθεσής τους.
